A Latin Reader

36. A Lesson in Dignity

Quīn­tus Fabius, iam senex, fīliō suō cōn­sulī lēgā­tus fuit. Fīlius obvi­am patrī prō­gres­sus est, duodec­im līc­tōribus prō mōre antecēdentibus.

Equō vehēbā­tur senex, neque appropīn­quante cōn­sule dēscendit.

Iam ex līc­tōribus ūndec­im, verē­cundiā pater­nae maiestātis, tac­itī praeterierant.

Cōn­sul prox­i­mum līc­tōrem ius­sit inclāmāre Fabiō patrī: “Ex equō dēscende.”

Pater tum dēsil­iēns, “Nōn ego, fīlī,” inquit, “tuum imperi­um con­temp­sī, sed experīrī voluī, num scīrēs cōn­sulem tē esse.”

obvi­am patrī: to meet his father.

The neg­a­tive affects dēs­cen­dit, not appropīn­quante.

out of respect for.

whether you knew how to be con­sul, scīrēs is the verb of an indi­rect question.